Hey allemaal! De meeste mensen die op mijn site zitten zijn zelf hooggevoelig, hebben veel empathie en die zullen zich misschien wel extra hierin herkennen. Ook mensen die zichzelf niet als hooggevoelig beschouwen is het volgende een interessant gegeven.

Je voelt teveel

Veel mensen voelen gewoon naar hun idee teveel. Ze kunnen zich moeilijk afschermen ook. Ze voelen andermans verdriet en soms zelfs letterlijk pijnklachten. Dat heet ook wel Indigo kind zijn. En dat is soms best hinderlijk. Des te blijer dat ze dan zijn als ze een keer niet teveel voelen. Een keer niet meeleven met een zielig verhaal. Ein-de-lijk! En soms valt het je op dat je bij sommige soorten/ categorieën verhalen gewoon niks voelt. Je begint patronen in jouw leven te ontdekken. Bijvoorbeeld over mishandeling. En je begrijpt dat niet van jezelf. Waarom vind je het erg, als in bijna nachten wakker liggen erom, als iemand in armoede leeft, en waarom moet je erom liegen dat je die mishandeling waar je over hoorde zo erg vindt? Dat is namelijk wat mensen verwachten van je. Dat je op de goede momenten meeleeft. En vooral hooggevoelige personen snappen niet waarom een sympathiek gevoel over bepaalde onderwerpen opbrengen gewoon niet lukt.

Ga op onderzoek uit als je (eindelijk) een keer meer empathie hebt dan een andere keer

Zoals ik eerder aankaartte loop ik hier regelmatig ook tegenaan. Ook ik ben normaal gesproken erg empathisch terwijl ik bij sommige onderwerpen minder dan niks voel. Dit maakt mij geen slecht of ongevoelig en onsympathiek persoon. Ik kan nog steeds hulpverlenen en helpen in oplossingen denken zonder dat ik teveel voel. Andere mensen doen dit overigens ook: niet iedereen in de hulpverlening is hooggevoelig. Hoe zit het dan precies? Waarom voel je bij het ene, en ook de meeste, onderwerp(en) heel veel en bij de andere niks?

Omdat je over sommige onderwerpen gewoon al niet beter weet. Je weet genoeg over (om het eerdere onderwerp aan te houden) mishandeling. Bent zelf in je vorige levens al zo vaak mishandeld. Een verhaal over mishandeling doet je dan gewoon niks. Het is net of iemand jou een verhaal vertelt die jou al honderd keer is verteld in de afgelopen twee dagen. Maar dat maakt jou niet minder lief. Ook bij een probleem dat simpel en veelvoorkomend voelt kun jij nog steeds goed luisteren als je dat wil. Maar probeer je bewuster te worden over waarom sommige onderwerpen je heel veel raken en sommige nooit.