Waarom hoogsensitieve kinderen vaak oogcontact vermijden
Vandaag staan we stil bij gevoelige kinderen en waarom deze hoogsensitieve kinderen vaak oogcontact vermijden. Eerder heb ik ook geschreven over volwassenen die oogcontact vermijden. Om dat te doen, zal ik eerst uitleggen wat hoogsensitiviteit is, hoe zich dat bij een kind vormgeeft en wat de link tenslotte is met oogcontact en het eventueel vermijden hiervan.
Hoogsensitiviteit bij kinderen
Hoogsensitiviteit betekent dat mensen veel prikkels ontvangen. Meer dan anderen. Prikkels betekent informatie. Het energetisch schild van deze mensen is dun. Hooggevoeligheid is de reactie op hoogsensitiviteit. Niet iedereen reageert namelijk hetzelfde op veel prikkels verwerken.
Kinderen zijn al heel snel hoogsensitief. Dat komt door verschillende factoren. Een mens is hoogsensitief als je:
– in een vorig leven veel met je gevoeligheid hebt gedaan en dat leven weer wilde doen;
– een levensles hierover leert, bijvoorbeeld vanwege karma of interesse;
– als je er ruimte voor hebt dit leven;
– tenslotte je hoogsensitiviteit nodig hebt in dit leven.
Zoals je misschien ziet, is de kans voor kinderen om hoogsensitief te zijn groter dan voor volwassenen. Je kunt hoogsensitiviteit dan ook kwijtraken. Dat zit zo: kinderen hebben nog wat minder verantwoordelijkheden dan volwassenen. Dat betekent dat ze hun levensles en vorig levens gemakkelijker onbewust herinneren. Een volwassene stapt wel eens van zijn voorgenomen plannen boven af.
Soms groeit een kind tenslotte op in een veilig gezin waar hoogsensitiviteit ruimte heeft. Óf onveilig gezin waar hoogsensitiviteit nodig is om gevaar te spotten. Ook hier is een kind bij wijze van spreken hulpelozer dan een volwassene. Hij kan niet zomaar op zich zelf wonen of hulp inschakelen. Wanneer een kind in 1 van deze type gezinnen opgroeit maar niet hoogsensitief is, dan is het waarschijnlijk niet zijn levensles of heeft hij geen fijne herinnering aan vorige levens en geen behoefte om hoogsensitiviteit te ontwikkelen.
De reactie van kinderen op hun hoogsensitiviteit
Als een kind hoogsensitief is, dan reageert hij daar op een bepaalde manier op. Dat noem je ook wel hooggevoeligheid. Elk kind reageert anders op zijn hooggevoeligheid. Hier volgen enkele signalen van een hooggevoelig kind:
– het kind is erg overprikkeld waardoor hij snel moe of geïrriteerd is. Dat zit zo: een kind vangt met zijn dun energetisch schild veel prikkels op. Deze prikkels moeten er echter wel weer uit! Omdat de meeste kinderen niet een fijne routine hebben om dit te lozen, blijven prikkels vaak hangen. Qua routines, denk aan prikkels bewust van zich af douchen of regelmatig sporten.
– het kind heeft chronische klachten door overgevoeligheid als constante verkoudheid. Dat betekent dat de prikkels vastzitten in zijn systeem;
– de kleine gewoon heel veel energie en plezier in dingen ondernemen! Hierin loost hij zijn prikkels en gebruikt hij zijn energie goed;
– de kleine heeft vaak tijdelijke klachten zoals een keelpijntje, een rugpijntje, etc.. Dat zijn dan prikkels die zich van tijd tot tijd ergens anders opslaan.
Zoals je misschien kunt concluderen, willen veel hoogsensitieve kinderen prikkels het liefst vermijden. Zij weten diep van binnen ook wel dat zij overprikkeld zijn. Een handige manier om prikkels te vermijden, is geen oogcontact hebben.
Waarom hoogsensitieve kinderen vaak oogcontact vermijden
En andere manieren om prikkels te vermijden zijn overigens isoleren, alleen willen zijn of met capuchon oplopen.
Waarom hoogsensitieve kinderen (hsp) vaak oogcontact vermijden is concluderend omdat ze zich beter voelen bij het hebben van geen oogcontact. Uiteraard kunnen er andere zaken spelen zoals autisme. Maar let op: ook autistische lieven kinderen kunnen overprikkeling ervaren.
Tips:
Wat je kunt doen is je kind controle geven over zijn prikkels. Als het zomer is, geef hem lekker een zonnebril voor buiten. Maar laagdrempeliger: geef hem controle over zijn prikkels. Laat hem lekker voor het slapen gaan douchen en de prikkels afspoelen. Of geef hem iets voor in zijn hand zoals een pen zodat hij:
1: zijn hand kan prikkelen waardoor de lading op de ogen minder intens binnenkomt. Met andere woorden: door zichzelf met prikkels positief af te leiden (meeschrijven) komen prikkels op de ogen dus minder binnen;
2: en er meteen mee kan schrijven zodat oogcontact vermijden minder opvalt.
Zoek je meer van dit soort tips? Bekijk eens de video over overprikkeling bij kinderen hieronder.