Je kent het misschien wel of je herkent het bij een ander: het gevoel overgeslagen te worden, vergeten te worden of gewoon niet gezien te worden en onzichtbaar zijn. De drie lijken op elkaar, maar toch verschillen ze ontzettend, en ook qua oorzaak. Ik zal drie verschillende situaties schetsen die lijken, maar toch ook niet:

Situatie 1 is al op de basisschool. Vaak als het voorleestijd is, kom je niet aan de beurt. Het begint op te vallen. Of je wordt nooit geroepen voor dat schaakspel voor de computer, terwijl de juf zweert dat iedereen aan de beurt is geweest.

Of had je trouwens dat je juist altijd aan de beurt was, ondanks dat je niet wilde? Veel meer dan anderen aan de beurt was? Dan gaan we eerder naar de kwestie van ‘hyperfocus- of juist niet?’

Situatie 2 gaat over de ‘of juist niet’. Je bent gewoon aan het werk, je staat kaas te snijden voordat de winkel opengaat en iedereen geeft opeens aan elkaar door dat de kerstfoto straks gemaakt wordt, maar op de één of andere manier is die boodschap niet bij jou aangekomen. Je geeft het aan, je zit er zichtbaar mee, maar niemand lijkt het echt te interesseren. Het is vooral dat laatste stukje dat dit een spirituele oorzaak maakt. Als het ze wel interesseert, is het namelijk eerder een foutje.

Situatie 3 is wanneer het je begint op te vallen dat iedereen op sport een compliment krijgt voor z’n judorol, behalve jij. Of jouw compliment is minder diepgaand, terwijl je echt weet dat je het goed hebt gedaan. Je vraagt je af waarom het niet benoemd wordt, nooit benoemd wordt, terwijl jij dat wel doet bij anderen. Immers weet je hoe het voelt als het niet oprecht gebeurt.

Hoe voelt niet gezien worden en onzichtbaar zijn?

Als je je niet gezien voelt dan voel je je gewoon niet gewaardeerd, niet geschat op waarde en soms niet eens als een aanwezige. Dat is heel apart, want het begint natuurlijk op een gegeven moment op te vallen. Je gaat juist proberen je gezien te laten worden. Echter, mag het steeds niet baten.

Zoals ik ook net te kennen gaf, voelen sommigen zich juist ook teveel gezien. Alsof alle aandacht naar hen gaat, juist als je dat niet wil, zoals bij een steekproef op werk. Of dat jouw auditie het meest wordt uitgepluisd, met negatief resultaat waarschijnlijk. Terwijl je zeker wist dat die van jou beter was dan dat van de rest. Immers heb je door het nooit echt gezien worden genoeg tijd voor zelfreflectie.

Hoe blijkt niet gezien worden?

Hoe niet worden gezien blijkt verschilt nog met hoe het voelt. Dat zit hem namelijk in de reactie van andere mensen. Neem het voorbeeld uit situatie nummer 3: sommige mensen erkennen wat je ziet en voelt, maar kiezen er gewoon voor om er niets mee te doen. Nou is dat soms ook gewoon pech, maar als het constant gebeurt, valt het op.

Ook kunnen mensen je ook op rare wijze bevestiging geven. Laten we situatie 4 er anders ook even bij pakken:

Situatie 4 is wanneer je je meldt bij de doktersassistent en die vraagt of je even wil wachten. Na driekwartier wachten en alle staten van zenuwen en boosheid wel te hebben gezien en ervaren in jezelf stap je met lood in je schoenen naar de balie. Blijkt dat je gewoon vergeten bent. Met alle gevolgen van dien. Vaak wordt het nog wel met empathie en een ‘sorry’ gebracht, en soms wordt het je ook achteloos medegedeeld: ‘je weet dat dinsdag geen handige dag is, we zijn het door de drukte zelf vergeten.’ En dan moet je nog zelf om een nieuwe afspraak vragen ook.

Tenslotte merk je ook gewoon veel afzeggen van je afspraken. Soms omdat het uiteraard weer vergeten wordt. En soms omdat de ander aangeeft per ongeluk een dubbele afspraak te hebben gemaakt. Met moeite gaat de keus naar jou, en anders de volgende keer maar weer.

Nou is de toon van dit artikel en van de 4 situaties natuurlijk een gefrustreerde toon of zelfs een toon van een slachtoffer. Maar ik laat het expres zo zodat de 1 zich hier erg in herkent en de ander ook kan lezen hoe een ander zich kan voelen als je hem vergeet.

De spirituele redenen achter je onzichtbaar voelen en niet gezien worden

Nu dat lekker uit het systeem is en herkenning en erkenning er is, kunnen we naar de ‘waarom’. Er zijn verschillende redenen voor niet gezien worden en onzichtbaar voelen. Ik zal ze onder verdelen in overgeslagen worden, vergeten worden en juist niet gezien worden vs. juist erg op gelet worden.

Overgeslagen worden

Als je constant overgeslagen wordt ofwel je niet zichtbaar voelt, dan heeft dat vaak 2 oorzaken. De 1e is simpelweg dat je jezelf ook niet wil ontwikkelen of zien. Dat klinkt hard. Maar, als jij dat niet wil: waarom zou een ander dan wél zien wie je bent? Is dat dan wel mógelijk?

De andere verklaring is als je een vloek op je hebt. Een vloek is 1 van de 15 soorten magie die mensen op zich kunnen hebben. Elke magiesoort uit zich anders. Hoe het wordt aangericht, is welke klachten je krijgt. Als je magie via je eten binnenkrijgt, is buikpijn logisch. Als je een vloek op je krijgt, is vervloekt handelen logisch.

Een welbekend kenmerk van een (jouw) vervloekt(e) handelen is je overgeslagen gedragen.

Dat kan hem al in kleine dingen zitten zoals niet duidelijk je vraag mailen waardoor de ander het niet snapt en niet de moeite doen om het te vragen of net tegen sluitingstijd een ongeduldige medewerker aan de lijn krijgen die zijn best niet meer wil doen. De signalen (helpende aanwijzingen) zitten in jouw onhandigheid- de uitwerking van de vloek zit hem in de ander zijn reactie.

Vergeten worden

We herinneren het pijnlijke voorbeeld van de doktersassistent vast nog wel: mensen vergeten gewoon dat je er bent. Plannen een dubbele afspraak of komen niet opdagen. Waar dit vaak door komt is uiteraard weer het stukje ‘vind je jezélf wel belangrijk genoeg?’ Probeer dat eens uit te testen en te veranderen en te zien of andere mensen je opeens minder vergeten.

Een andere oorzaak is uiteraard ook de vloek. Die kan je letterlijk met energie wat onzichtbaarder maken voor andere mensen. Maar deze mensen zullen vaak wel een excuus geven. Ze waren het vergeten en ze hebben je niet overgeslagen. Daar zit toch een verschil in.

Het kan ook zijn dat je door je hooggevoeligheid teveel prikkels op je krijgt. Dat uit zich bij iedereen anders. De 1 krijgt er oorsuizen van, de ander vermoeidheid, maar je kunt ook gehuld worden in prikkels van anderen waardoor anderen niet goed zien wie jíj bent -je kent het wel, het idee van verkeerd ingeschat worden- en je dus ook niet makkelijk onthouden.

Niet (onzichtbaar) of teveel gezien worden

Komen we aan bij het laatste punt: niet of teveel gezien worden. Laten we beginnen bij niet gezien worden. Je kunt dit wederom merken aan de terugkoppeling van anderen: ‘toen ik je voor het eerst zag, dat ik dat je heel anders was’, meestal ook negatiever. Dit komt vaak weer door hooggevoeligheid wat ik al met jullie heb doorgenomen: ze denken dat je die prikkels van anderen bent.

Uiteraard is een vloek ook niets meer dan een lading vol duistere prikkels die hetzelfde kan veroorzaken. Maar het kan meer zijn dan een vloek. In dit geval kunnen het ook andere soorten magie zijn die jou verhullen. Een vloek gaat meer om jou vergeten. Magie is meer om je te veranderen.

Je kunt ook dus teveel gezien worden. Weet je nog, mijn voorbeeld van een steekproef op werk en jij wordt elke keer het hardst en vaakst beoordeeld? Vaak is dit ook magie of een vloek. Eigenlijk als je teveel gezien wordt (dus niet te weinig), is het haast nooit door je eigen toedoen. De magie of vloek trekt de negatieve aandacht gewoon aan. Maar dat is mijn mening en ervaring in deze praktijk.

Uitzonderingen

We hebben vooral stil gestaan bij niet gezien worden door eigen toedoen en onzichtbaar voelen door magie en voodoo dat mensen sturen om hun zin te krijgen, iets van je af te pakken of je te zien lijden. Waarom mensen anderen kwaad willen doen, laten we even voor dat artikel, maar wat kan er nog meer zorgen voor anders gezien worden?

-Uiteraard stond ik al verscheidene keren in dit artikel stil bij hoe je jezelf ziet, is hoe sneller een ander wordt uitgenodigd om jou ook te zien. Die ander kan dat bijvoorbeeld voelen en denken dat hij jou niet móet zien. Dat was lastig te volgen, niet? Dat heet namelijk heldervoelen. Dat betekent dat die ander jouw gedachte hoort en denkt dat het zijn eigen is. Of je onzichtbare gevoel voelt en jou daarom niet ziet;

-Maar je kunt dus ook zelf heldervoelend zijn. Door die gave kan het een paar keer misgaan. Namelijk wanneer je veel mensen in je omgeving hebt die zich onzichtbaar voelen of werkelijk worden genegeerd, en jij denkt dat dat jouw gevoel is. Óf wanneer je voelt dat iemand jou niet wil zien en je denkt dat het jouw eigen gevoel is, dat jij jezelf niet wil zien;

Strenge uitzonderingen

–Het universum kan tenslotte jou ook een onzichtbaar gevoel geven. Meestal om 1 of meer uit de volgende 3 redenen. 1: om ervan te leren. Om er sterker uit te komen en om iets te leren wat op andere wijze jou niet geleerd kon worden. 2: als (familie)karma: een soort (geërfde) straf dus. 3: omdat je niet op je pad loopt en ze willen dat je weggaat uit een bepaalde situatie of gewoonte. Als je niet op je pad loopt, dan kan dat heel pittig worden.

Niet op je pad lopen kunnen ze namelijk op 1001 manieren duidelijk maken: door dromen, ongelukken, oorsuizen en al, maar ook door een onzichtbaar gevoel geven. Het is net hoe ze hopen dat jou iets duidelijk wordt. Of wat voor soort hulp je uiteindelijk verder gaat brengen. Misschien met jouw tinnitus ontdek je accupunctuur en besef je eindelijk dat je voor jezelf wil beginnen.

Voel jij je wel eens onzichtbaar? Welke situatie slaat denk je op jouzelf?